โปรแกรมภาษาซีมีองค์ประกอบที่สำคัญ 2 ส่วนคือไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม
และไฟล์โปรแกรม ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรมเป็นไฟล์ที่ใช้เก็บไลบราลีเพื่อใช้รวม (include)
ในการคอมไพล์โปรแกรมซึ่งจะมีส่วนขยายเป็น *.h มีชื่อเรียกว่า Compiler Directiveไฟล์โปรแกรมจะเริ่มต้นด้วยฟังก์ชัน main() และตามด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด
เพื่อเริ่มต้นเขียนโปรแกรม
การเขียนโปรแกรมจะต้องเขียนด้วยอักษาภาษาอังกฤษตัวพิมพ์เล็กเสอม
และเมื่อจบประโยคคำสั่ง จะใช้เครื่องหมายเซมิโคล่อน ( ; ) ในการคั่นแต่ละคำสั่ง
ภายในโปรแกรมจะประกอบด้วยฟังก์ขันและส่วนของคำอธิบาย
เมื่อเขียนคำสั่งเสร็จจะปิดท้ายโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิดเสมอ
รูปภาพ แสดงโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี
#include<library>
|
/* ไฟล์ส่วนหัวโปรแกรม*/
|
|
void main(void)
|
/*ฟังก์ชันหลักของโปรแกรม*/
|
|
{
|
/*เริ่มต้นการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาเปิด*/
|
|
variable declaration;
|
/*การประกาศค่าตัวแปรที่ใช้ในโปรแกรม*/
|
|
program statement;
|
/*ประโยคคำสั่งในโปรแกรม*/
|
|
}
|
/*จบการเขียนโปรแกรมด้วยเครื่องหมายปีกกาปิด*/
|
#include<library>
|
เป็นส่วนหัวหัวโปรแกรมที่จะต้องเขียนไว้เพื่อให้ใช้งานฟังก์ชันต่างๆ
ในกรณีที่ต้องการทราบว่าฟังก์ชันใดถูกนิยามไว้ที่ใดให้ทำแถบสีที่ฟังก์ชันดังกล่าวและกดปุ่ม
Ctrl+f1
|
main
|
เป็นฟังก์ชันหลักของโปรแกรม
|
( )
|
ภายในวงเล็บเป็นค่าพารามิเตอร์ที่จะส่งผ่านไปทำงานยังฟังก์ชันอื่นๆ
ถ้าไม่มีการ
ใส่ค่าแสดงว่าไม่ต้องการมีค่าพารามิเตอร์ |
{
|
ปีกกาเปิดแสดงการเริ่มต้นการเขียนโปรแกรม
|
variable declarations
|
ประกาศตัวแปร
|
program statement
|
การเขียนประโยคคำสั่ง
|
}
|
ปีกกาปิดแสดงการจบการเขียนโปรแกรม
|
/*ข้อความ*/
|
คำอธิบายโปรแกรม
ใช้ในการอธิบายความหมายของคำสั่งหรือสิ่งที่ต้องการเขียน
ไว้กันลืมจะไม่มีผลใดๆกับโปรแกรม แต่การเขียนจะต้องเริ่มต้นด้วยเครื่องหมาย /* และจบด้วยเครื่องหมาย*/ |
ที่มา : http://www.lks.ac.th/anchalee/c_struc.htm
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น